من با تو ام ای رفیق !

سیمین بهبهانی "ماه بانوی غزل ایران"

سرودن غزل  ده ها قرن قدمت داره
گفتن ه چنین شعری که هم مخاطب خاص و هم مخاطب غیر رو راضی نگه داره کاره بسیار سختیه...
سیمین بهبهانی به خاطر گفتن غزل های بینظیر به "نیمای غزل" شهرت داره
...راستی دوباره میسازمت وطن که داریوش اقبالی خونده - سال 59 توسط بهبهانی سروده شده.
شعرهای سیمین رو به خاطرِ جسارتش دوست دارم



من با توام
 من با تو ام ای رفیق ! با تو
همراه تو پیش می نهم گام
در شادی تو شریک هستم
بر جام می تو می زنم جام
من با تو ام ای رفیق ! با تو
 دیری ست که با تو عهد بستم
 همگام تو ام ،‌ بکش به راهم
 همپای تو ام ، بگیر دستم
پیوند گذشته های پر رنج
اینسان به توام نموده نزدیک
 هم بند تو بوده ام زمانی
 در یک قفس سیاه و تاریک
رنجی که تو برده ای ز غولان
 بر چهر من است نقش بسته
 زخمی که تو خورده ای ز دیوان
 بنگر که به قلب من نشسته
 تو یک نفری ... نه !‌ بیشماری
هر سو که نظر کنم ، تو هستی
یک جمع به هم گرفته پیوند
 یک جبههٔ سخت بی شکستی
زردی ؟ نه !‌ سفید ؟ نه !‌ سیه ، نه
بالاتری از نژاد و از رنگ
تو هر کسی و ز هر کجایی
من با تو ، تو با منی هماهنگ


زمانی احمدی نژاد روشنفکرِ ایرانی را بزغاله خوانده بود که سیمین بهبهانی در جوابش شعر بزغاله و میمون را سرود




احمدی نژاد د “… اينها شيطان پرستان مدرن اند ، برخي قيافه روشنفكري مي گيرند ، به اندازه يك بزغاله هم از دنيا فهم و ‏شعور ندارند.”‏


پاسخ بهبهاني به احمدي نژاد چنين بود:‏

شنيــدم باز هم گوهـر فشـــاندي
که روشنــفکر را بزغاله خواندي

ولي ايشــان ز خويشـانت نبـودند
در اين خط جمله را بيــجا نشـاندي ‏
سخـن گفـتــي ز عدل و داد و آنرا
به نان و آب مجــاني کشــاندي
از اين نَقلت که همچون نٌقل تر بود
هياهــو شد عجب توتــــي تکانــدي
سخن هايت ز حکمت دفــتري بود
چه کفتر ها از اين دفتر پراندي
وليــکن پول نفـت و سفره خلــــق
ز يادت رفت و زان پس لال ماندي
سخن از آسمان و ريسمان بود
دريـــغا حرفـي از جنــگل نراندي
چو از بزغاله کردي ياد اي کاش
سلامـي هم به ميــمون ميرساندي‏

 سلامتی براش آرزو دارم....